Nie jest to kolejna odsłona klasycznej historii. Oczywiście, tak jak w bajce wróżka rzuca czar na główną bohaterkę i ta, po ukłuciu się wrzecionem, zasypia na sto lat. Z długiego snu księżniczkę może obudzić jedynie pocałunek dzielnego księcia. Ale nie o walkę dobra ze złem tu chodzi, lecz o... naukę cierpliwości. Nawet wróżka, w oryginalnej bajce zła postać, tu jest tylko poczciwą nauczycielką życia, również pragnącą szczęścia księżniczki.

Odwrócenie wartości nie jest przypadkowe. Premiera w Kubusiu wpisuje się w przypadający na 27 marca Międzynarodowy Dzień Teatru. Na scenie pojawiają się też dodatkowe postaci: Charles Perrault, autor baśni, i Cadet Roussel, sponsor teatru. Najnowsza premiera Kubusia to właśnie teatr w teatrze. Pan Perrault zmaga się z finansowymi trudnościami, a z kłopotu może go wybawić właśnie Cadet Roussel.

Reżyser i aktorzy podkreślają, jak ważne w dzisiejszych zabieganych czasach jest choć chwilowe zwolnienie tempa. A teatr jest doskonałym miejscem, w którym można się wyciszyć i poddać refleksjom. W "Śpiącej królewnie" akcja nie goni akcji. Opowieść chwilami wydaje się nawet dość senna. I o to właśnie chodziło autorom spektaklu.

Przy tak ważnym i trudnym problemie, który porusza najnowsza propozycja Kubusia, pojawia się pytanie, czy dzieci w ogóle to zrozumieją. Maluchy w wieku 3-5 lat na pewno nie. Ale dzięki autorce scenografii Barbarze Wójcik-Wiktorowicz na scenie wszystko błyszczy tak, że nie będą mogły oderwać oczu. Królewna, wróżki, królewicz - wszyscy wyglądają jak z dziecięcych marzeń.

W "Śpiącej królewnie" każdy więc znajdzie coś dla siebie. Z teatru zadowoleni wyjdą zarówno rodzice, jak i dzieci.

===========================================

Nauka cierpliwości

"Śpiąca Królewna" w reż. Arkadiusza Klucznika w Teatrze Kubuś w Kielcach. Pisze Lidia Cichocka w Echu Dnia.

"Nauka cierpliwości"
Lidia Cichocka
Echo Dnia nr 72/26.03.2007
28-03-2007

http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/37082.html

===========================================

Dla małych i dorosłych

Śpiąca królewna" w reż. Arkadiusza Klucznika w Teatrze Kubuś w Kielcach. Recenzja Ryszarda Kozieja w Radiu Kielce.

Starą bajkę zawsze można uwspółcześnić, dzieje się tak gdy uniwersalną treść chcemy ubrać w czytelne dziś kostiumy. Tak też się stało podczas niedzielnej premiery w Teatrze Lalki i Aktora "Kubuś" w Kielcach. Klasyczną baśń o śpiącej królewnie Hanna Januszewska przerobiła na rzecz o cierpliwym oczekiwaniu i w ten sam sposób zinterpretował ją reżyser Arkadiusz Klucznik. W skromnej ale funkcjonalnej scenografii, za to w bogatych kostiumach, młodzi i dorośli widzowie mieli okazję odnaleźć swoiste wyciszenie poznając uniwersalną prawdę o nieuchronności ludzkiego losu i zawsze dwuznacznych ocenach tego, co nas w życiu spotyka. Królewna zasypia na sto lat, ale po to, by zbudził ją królewicz, po to, by wszystko skończyło się dobrze.

Jak opowiedzieć te prawdy, bliższe dorosłym niż dzieciom, w teatrze lalkowym? Konwencją teatru w teatrze. Aktorzy w żywym planie handlują opowieścią. Zdzisław Reczyński jako bajkopisarz odnajduje sponsora /gra go także na widowni Ryszard Barański/, prezentuje mu niedopracowaną jeszcze historię, by ten wzruszył się i ją po prostu kupił. To prawda, dziś nie opowiada się bajek, dziś się je sprzedaje, ale czy to coś złego?

Bajki są piękne, bo są prawdziwe, mimo, że bają rzeczy niestworzone. Tak było, jest i mam nadzieję, że będzie zawsze. Uciekają nam te przedziwne historie, jak wszystko w życiu, stąd morał śpiewany przez aktorów, że na wszystkie przeciwności - potrzeba cierpliwości brzmi rzeczywiście przekonująco. Bardziej to sztuka powtarzam dla dorosłych, dzieci z jej treści wiele nie odbiorą, ale odbiorą piękny świat kolorowych lalek i starannych oświeceniowych kostiumów - plastyczną piękną wizję Barbary Wójcik -Wiktorowicz. I to już wystarczy. Mamy więc kolejną mądrą, dobrą i estetyczną sztukę wielopokoleniową w Teatrze "Kubuś" jednocześnie dla małych i dorosłych. W dzisiejszych praktycznych czasach, nic więcej od teatru lalkowego wymagać nie trzeba.

Emisja: audycja "Spotkania z kulturą".